cgdmhtn Karanlıkta;perdesiz bir pencerenin üzerinde kurumuş su lekelerine mi,yanımdakilerin cama yansımış yüzlerine mi yoksa belli belirsiz yanan ışığa mı bakıyorum?
Birileri ölüm diyor.Birileri açlığından bahsederken diğerleri karanlığı seyrediyor.
Birçoğunu tanımıyorum.Tanımak istemiyorum.Tanıdıkça ardından üzülecek ölümlerim artacak belki de..
Birileri ölüm diyor;Onlar ölmesinler diye tanımaktan vazgeçiyorum...
Benimle aynı cama bakan fakat bahsettiğim üç durumdan hangisine odaklandığını bilmediğim bir çift göz farkediyorum.
Karanlığı yalnızca ben mi seyrediyorum?
En çok karanlıktan korkuyorum.
Sonra günün batmasıyla pencerede daha da belirginleşen kapıdan çıkıp, şu sıralar uğramadığım yalnızlığıma gidiyorum.
Ceketimi almayı unutmuşum yine.çok üşüyorum.Karınlığın ellerinden tutuyorum.
En çok karanlıktan korkuyorum.
Ç.Hâtun
